Korycin Koordynatorem miejscowości jest: Barbara Szypulska

„Przed 85 laty (ok. 1853 r.) istniały w Korycinie 4 kaflarnie, które wysyłały towar do Białegostoku i dalej na wschód, a nawet Warszawy. Z otwarciem kolei Petersburg-Warszawa Korycin podupadł i kaflarnie, z wyjątkiem jednej, zostały zwinięte.”

                                            W. Bujnowski, Monografia powiatu sokólskiego,1939

Zygmunt Gloger opisując na łamach "Gazety Warszawskiej” z 1879 r. Trzecią Wystawę Rolno-Przemysłową w Szawłach (miasto powiatowe w guberni kowieńskiej) z żalem informował, że „tego roku zabrakło kafli korycińskich z guberni grodzieńskiej, wileńskich z Antokola oraz wybornej dachówki "holenderki" z Czarnej Wsi, którą pokryty był prawie cały Białystok." Ta krótka wzmianka jest dowodem, że wyroby ceramiczne z Korycina posiadały swoją renomę i były znane nie tylko w guberni grodzieńskiej, ale i ościennej. 

Po I wojnie światowej działała już tylko jedna kaflarnia, mieszcząca się przy Rynku (róg Rynku i ul. Grodzieńskiej) w głębi zabudowanego placu. Był to długi parterowy budynek z wysokim kominem i jednym wielkim piecem do wypalania. Teren zakładu okalał zbity z desek parkan. W manufakturze, o tradycyjnym ręcznym sposobie wyrobu kafli, rocznie produkowano ich ok. 100 tyś. sztuk. Glinę pozyskiwano z pobliskiego wyrobiska za rzeką Kumiałką, które należało do właściciela. W zakładzie wytwarzano kafle szkliwione na biało, które były droższe oraz tańsze w kolorze gliny. W latach 1915-1923 kaflarnia była zamknięty. Przed II wojną światową na stałe pracowało dwóch robotników – braci Kisielów. Zakład istniał ponad 100 lat, a jego ostatnim właścicielem był Zundel Elkon.

Wspomnienia Zofii Sobolewskiej, nieżyjącej już mieszkanki Korycina urodzonej w 1902 roku, zamieszczone w książce „Świat dawnego Korycina”. Relacja dotyczy czasów przed I wojną światową.

„Oprócz browaru w Korycinie wtedy była też kaflarnia (…), też prowadzona przez Żydów. Odgrodzona była takim wielkim murem, ale my jako dzieci zawsze znajdowaliśmy jakąś szczelinę i podglądaliśmy pracę ludzi w kaflarni. Oni tam boso miesili glinę, i jakiś piasek, a potem z tego robiono kafle. Obok był taki wielki piec, do którego wkładano kafle i je wypalano.”

 (BSz)

Kaflarnia Zundela Elkona przebudowa na budynek gospodarczy - widok współczesny.

Kafle zwane kwadratelowymi o wymiarach 12x21 cm wyrabiane w zakładzie Zundela Elkona. Fot, B. Szypulska 

Wg opracowania statystycznego "Памятная книжка Гродненской губернии на 1868 год" (Pamiatnaja kniżka Grodnienskoj gubiernii na 1868 god) w Korycinie były 2 browary i kaflarnia.